Straatnamen deugen niet. Te weinig straten dragen de naam van een vrouw. Maar ook bij de straten die naar mannen genoemd zijn, valt een en ander op. Het zijn vaak lokale en aan de actualiteit gebonden personen, zoals burgemeesters. Wat is – met alle respect – vandaag nog het belang van Leon Darte of van Stanislas Derijck?

Opvallend in Leuven is het ontbreken van internationale figuren: we hebben weliswaar Herbert Hoover, die tijdens het interbellum een rol van betekenis gespeeld heeft voor België en voor Leuven in het bijzonder, en tot voor kort hadden we – godsamme! – Maréchal Foch. Maar waar is Nelson Mandela of Olof Palme of Jan Palach? Eveneens opvallend is de afwezigheid van grote geleerden in de universiteitsstad: we hebben Andreas Vesalius en Justus Lipsius, maar waarom geen Charles Darwinstraat, geen Albert Einsteinweg, geen Friedrich Nietzschepad, geen Immanuel Kantplein?

En laat er een Hannah Arendtlaan komen – een lange, brede allee met uitzicht op verte, op toekomst!

Ik zou ook een Julie en Melissa-perk aanleggen – bij een rode treurbeuk, waar mensen zachtjes schreiend mogen verwijlen.