2024 is het jaar van Franz Kafka, die honderd jaar geleden stierf aan strottenhoofdtuberculose en wiens leven en werk onwrikbaar verbonden is met Praag. Kafka’s naam staat voor ondelgbare schuld en schaamte, voor een noodlottige onaangepastheid en sombere wereldvervreemding. Toch staat in zijn dagboek ook het volgende te lezen:

Het is heel goed denkbaar dat de heerlijkheid van het leven in al haar rijkdom rondom iedereen en altijd klaarligt, maar versluierd, in de diepte, onzichtbaar, heel ver weg. Maar ze ligt daar, niet vijandig, niet onwillig, niet doof. Als je haar met de juiste woorden roept, bij de juiste naam, dan komt ze. Dat is het wezen van de magie, die niet handelt, maar roept.