Vorige vrijdag bezocht ik de tentoonstelling Intuition in het Palazzo Fortuny in Venetië. In de eerste zaal die ik binnenga, staan stenen opgesteld. Op een pancarte lees ik dat die stenen ongeveer 4500 jaar oud zijn en afkomstig uit Aveyron. Meer niet. Wat waren ze? Grenspalen? Zerken met de ruw uitgehouwen afbeelding van de dode? Waren het gedenktekens die de herinnering bewaren aan een belangrijke gebeurtenis? Werden ze opgericht ter ere van een god? De stenen geven hun geheim niet prijs. Ze staan er, als het ware losgemaakt uit elke context, en hun krachtige stilte spreekt mij aan.

Nu thuisgekomen, blijven de stenen uit Aveyron mijn ziel beroeren met vragen over het wonder van de menselijke geschiedenis. Dat is het werk van kunstwerken: hun betekenis ontgaat mij, ze zijn een vraag geworden. Alleen door er te zijn, krijgen ze mij in hun ban.