We schenken er nauwelijks aandacht aan, maar afscheidsgroeten hebben iets aandoenlijks. Zelden spreken we zo intens onze zorg voor elkaar uit, al is de uitdrukking vaak verbasterd.

‘Bye’ of ‘Bye-bye’ lag enkele jaren geleden in de mond van velen. Het is de afkorting van ‘Goodbye’, waaruit het oorspronkelijke ‘God be with you’ bijna verdwenen is. Zoals in het Nederlandse ‘Ajuus’ of ‘Ade’ de Franse wens ‘Adieu’ nauwelijks overleeft.

‘Vale’ zeiden de Romeinen, of ‘Salve’. De imperatief gaf uiting aan een wens en een verzuchting, zoals in ‘Stel het wel’. Het Engelse ‘Take care’ zegt eigenlijk hetzelfde: ‘Pas goed op jezelf’.

In de zachte aanmaning ‘Pas goed op jezelf’ steekt zo veel gevoel: ik vertrouw erop dat je op jezelf let, ik weet dat je dat kunt, doe het voor mij want ik wil je heelhuids terugzien, wees voorzichtig want ik zie je graag.

‘Het ga je goed’ verwoordt een zuivere wens die bovendien te kennen geeft dat we in de zorg voor onszelf wat geluk nodig hebben. God wordt niet meer genoemd, maar ‘het ga je goed’ beseft dat we ‘het’ niet helemaal in handen hebben. ‘Het’ moet (meer dan) een beetje meezitten.