KunstUur in Mechelen exposeert schilderijen van Belgische kunstenaars. In verduisterde kamers wordt de spot gericht, bijvoorbeeld op ‘Moeder en kind’ van Léon De Smet.

De vrouw is helemaal bloot, het jongetje ook. Ze hebben net een bad genomen, zij heeft zich al droog gewreven, nu is het zijn beurt.

Je kijkt naar haar mooie billen, naar de soepele, gebogen rug die door de buiging de ruggengraat zichtbaar maakt, en de kleine linkerborst. Het lange haar is in een wrong gedraaid en rust in haar hals.

Terwijl zij hem met een doek droog wrijft, grijpt hij haar vast om uit het zitbad te stappen. Ze kijken elkaar niet aan, want ze doen dit vaker. De zorg van een moeder voor haar zoontje, het vertrouwen van een kind in zijn moeder is grenzeloos.

De schilder Léon De Smet laat moeder en zoon baden in het wit-roos-blauwe licht: zijn toets is zo zacht als haar lieve omhelzing, zijn toewijding evenaart hun innigheid.