Reclame in welke vorm dan ook interesseert mij nauwelijks. Ze is mij doorgaans te sloganesk, te voorspelbaar, te middelmatig. Nu zag ik op straat een affiche voor Awel, een organisatie die zich voorneemt om naar kinderen en jongeren met een verhaal, een vraag, een probleem te luisteren. Awel zoekt vrijwilligers om precies dàt te doen: met jongeren praten of chatten. Op de affiche staat een prachtige zin: ‘De beste schuilplek voor jongeren die geborgenheid zoeken, is een luisterend oor.’ En een aandoenlijk beeld: de binnenkant van een oorschelp dient als schommelstoel voor een kind.

Een schuilplek is een plek waar je beschutting zoekt en krijgt – tegen gevaar of tegen onraad – en een plek waar je ongezien aanwezig kunt zijn. Niet alleen kinderen of jongeren, maar ook volwassenen voelen zich maar geborgen, als ze gehoord worden en gehoor vinden. Als ze hun verhaal kwijt kunnen en hun verwoorde ervaringen erkend worden. Wonderlijk genoeg kan dat gehoor ook door een onbekende geboden worden. De intimiteit van een oor volstaat.