In de zon verbrand ik, zegt hij. Het gebeurt wel vaker dat in zijn uitspraken meerdere lagen verborgen zitten. Hij bedoelt niet alleen dat hij een gevoelige huid heeft. Maar ook dat hij het verhaal van Icarus kent en niet te pletter wil storten. En dat hij een plaats wil bekleden die om een minimale geheimhouding vraagt, om een oponthoud in de luwte. Dat hij wil handelen vanuit de vrijplaats van een schaduw.

Niet de duistere cenakels van de macht die het daglicht niet verdragen, wekken zijn interesse. Maar gaandeweg daagt bij hem het besef dat je misschien echt iets kan verwezenlijken als je in een eerste fase het al te felle licht van de openbaarheid mijdt. Hij zoekt niet de duisternis die verstopt en wegmoffelt, maar de schaduw die beveiligt en behoedt.

In de zon verbrand ik, zegt hij, als het ware langs zijn neus weg. En die gelaagde uitspraak baadt in de schaduw die ze zelf werpt.