Infans/enfant zijn in het Latijn en het Frans de woorden voor een kind dat niet spreekt. Die woorden geven te kennen dat in het leven van een klein kind iets ingrijpends gebeurt zodra het woordjes begint te zeggen. Ouders en grootouders wachten erop: wat zal zijn eerste woordje zijn, mama of papa?

Auto was een van de eerste woordjes van onze lieveling. Samen met fiets is het een van de weinige woordjes die hij correct uitspreekt. Dagelijks komen er nieuwe woordjes bij: appo, momaat, sjoep, soko… vlietui, tein… poes, koe, wafwaf…

Zijn lievelingswoord is tietaa(r). In het grote boek met getekende voorwerpen zoeft hij vliegensvlug naar de bladzijde met muziekinstrumenten. Hij wijst en roept tietaa(r). De andere snaarinstrumenten, viool, cello en banjo, krijgen nauwelijks aandacht. Waarom ook? Ze zien eruit als een mislukte tietaa(r).

Zelf heb ik ook een nieuwe naam gekregen: opakik. Zelden heb ik mij zo gewillig met mijn nomen en omen verzoend.