There are nine million bicycles in Beijing is één van mijn favoriete popliedjes van de laatste jaren. De broze lichtvoetigheid ervan neemt mij mee en speelt door mijn hoofd, nu ik op weg ben om te helpen in een door Salco georganiseerde fietsles voor migrantenjongeren.

Ze heten Hawa en Dego en Abdi en Farah en Blessing en Victoria, ze komen uit Somalië en Ethiopië en Syrië en Palestina en Brazilië. Ze ontdekken de durf om al trappend een kortstondige overwinning op de zwaartekracht te boeken, die rare, nauwelijks in woorden te vatten vaardigheid vereist om op twee wielen het evenwicht te vinden.

Deze les kan niet lang genoeg duren. ‘Want fietsen is leuk, meneer Dik’, en plots kunnen ze niet alleen fietsen en hun bel laten rinkelen, maar ook een echte Nederlandse zin zeggen, zij het dat de combinatie ‘rk’ te moeilijk is. En die stralende glimlach – ja, niets of niemand heeft die kunnen uitvegen.

There are eight billion people in the world…