Oudejaarsavond, de overgang van oud naar nieuw, vier ik met vrienden. Er is lekker eten, er is geestrijke drank. Maar wat het feest speciaal maakt, is het thema dat we na gezamenlijk overleg vastleggen. Vorig jaar was het thema: ‘Wir schaffen das’; dit jaar ‘Heroes’ van David Bowie. Ieder wordt geacht dat thema naar best vermogen gestalte te geven: met een gedicht, een lied, een verhaal, een verkleedpartij; de toehoorders, de rest van het gezelschap, moeten op basis van de enscenering en de vertelling proberen te achterhalen wie ‘the hero’ is.

De keuze was opmerkelijk. Sabine ging op zoek naar Gabrielle Petit, een Belgische werkvrouw die tijdens de Eerste Wereldoorlog voor het Engelse leger spioneerde, uiteindelijk verraden werd en voor het vuurpeloton gezet. Kris verdiepte zich in Sophie Scholl, de Duitse studente filosofie, die toetrad tot de verzetsgroep Die weisse Rose, na het verspreiden van anti-nazipamfletten gearresteerd werd en onthoofd. Jan vond door het lezen van Alleen in Berlijn van Hans Fallada inspiratie in het echtpaar Otto en Elise Hampel, eveneens verzetsstrijders en slachtoffers van de naziterreur. Philippe bracht Rosa Parks, de Afro-Amerikaanse burgerrechtenactiviste die in 1955 weigerde om haar zitplaats in een bus af te staan en plaats te maken voor een blanke, zoals de wet in Alabama toen voorschreef.

Vier mensen voerden, onafhankelijk van elkaar, een politiek dissident op, iemand uit het volk die in opstand kwam, voor burgerlijke ongehoorzaamheid koos, in het volle bewustzijn dat zij haar leven op het spel zette. Zij… De zusters van Antigone blijven geloven in de mogelijkheid om een verschil te maken. Zij leven voort als de bakens die onze verbeelding en ons engagement oriënteren. Letterlijk: voor-beelden…