‘Weet je wat ik van Damiaan geleerd heb?’ Hij wachtte niet op het antwoord, maar vervolgde met enige stelligheid: ‘Dat je niet mag opkomen voor jezelf en rechtvaardigheid eisen. Rechtvaardigheid betekent dat je opkomt voor de ander.’
Het was een korte, maar onvergetelijke uitwisseling van woorden en gedachten, toen ik hem met de auto naar huis bracht, naar het klooster van de paters Picpussen op de Sint Antoniusberg in Leuven.
Hij sprak die woorden vanuit een onwankelbaar geloof in Damiaan. Alsof de moedige man van Molokaï zich niet alleen over de melaatsen ontfermd had, maar ook de betrouwbaarheid van het zo besmeurde en beproefde christendom moest waarborgen.
Hij zou deze maand 93 worden. Hij was op weg naar 70 jaar priesterschap. Requiescat in pace, hij ruste in vrede, waar de blijde boodschap van naastenliefde stil nagalmt.
Een tevreden, dankbare en ruimdenkende man, belezen en geïnteresseerd in 1001 dingen, een echte familiemens. Een man uit de Kempen, maar thuis in de hele wereld waar hij missieposten bezocht tot in de verste uithoeken. Een man ook die met bewondering en verwondering naar de schepping keek en die als bijna 90-jarige pater lachend in Libelle stond om daarvan te getuigen: “We moeten respect hebben voor de natuur. We moeten het wonder ervan inzien. Kijk bijvoorbeeld naar een beukennootje. Op het eerste zicht onbelangrijk, maar stop het in de grond en er groeit een boom uit. In dat kleine nootje zit een programma dat honderdtwintig jaar duurt, en dat ervoor zorgt dat er sap naar de wortels en naar de takken stroomt, dat de bladeren groeien. Dat is toch prachtig?” (Libelle, 8 november 2018).
Een nonkel pater aan wie we alleen maar goede herinneringen hebben!
In paradisum deductant te angeli …
Hij was oud-directeur van onze school, het Damiaaninstituut in Aarschot. Hij was een romanist, zoals ik, en las dezelfde Franse boeken, ondanks ons leeftijdsverschil. Hij keek op naar Damiaan en was blij dat ons directieteam hém terug in de school hadden gebracht. Hij leefde vol enthousiasme en geloof. Hij was zo’n blij en groot man.
In de uitvaartviering vanmorgen werd hij prachtig getypeerd door iemand van de familie. Bedankt daarvoor!